مقالات من

 

دانلود مقاله مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی تحت pdf دارای 24 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد دانلود مقاله مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی تحت pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی تحت pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن دانلود مقاله مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی تحت pdf :

مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی

مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی :
الف ـ عملیات ساخت اسکلت فلزی ساختمان :
1ـ تسطیح و گودبرداری و آماده کردن زمین

 

2ـ اجرای مراحل مختلف پی‌سازی و قالب‌بندی پی
3ـ آرماتوربندی و شناژ فنداسیون و نصب صفحه ستونها
4ـ بتن‌ریزی پی
5 ـ ساخت ستونها و نصب بر روی صفحه ستون
6 ـ نصب پلها و تیرهای اصلی و تیرریزی
7 ـ ساختن شمشیری پله‌ها
8 ـ بادبند
ب ـ عملیات سفت‌کاری :
1ـ طاق ضربی و دیوار چینی
2ـ اجرای هواکش و دودکش
3ـ اجرای ناودانها

4ـ نصب دروپنجره
5 ـ ایجاد چاه آشپزخانه و چاه فاضلاب
6 ـ گچ و خاک و سفیدکاری
7 ـ کف‌سازی و اجرای سنگ فرنیز
8 ـ سرویسها
9ـ بام
طاق ضربی :
در ساختمانهای آجری همه نوع سقفی می‌توان به کاربرد مانند سقفهای تیرچه بلوک، طاق ضربی، پیش‌ساخته و غیره. در مورد سقفهای تیرچه بلوک در بخش ساختمانهای بتونی توضیح داده خواهد شد. و در این بخش فقط با سقفهای طاق ضربی آشنا می‌شویم.

طاق ضربی معمولاً در بین تیرآهنهای پوشش سقف انجام می‌شود. در بعضی از شهرستانهای ایران مانند یزد طاق ضربی را با خیزبلند در حدود نیمدایره روی دهانه‌های تا حدود 6 متر هم اجرا می‌کنند برای اجرا طاق ضربی بدین طریق عمل می‌کنند که روی دهانه‌های اطاق را با فاصله‌های تقریباً یک متر به یک متر تیرآهن مناسب که نمره آن با توجه به دهانه طاق به وسیله محاسبه تعیین شده است قرار می‌دهند و آنگاه بین آن را به وسیله آجرهای فشاری با ملات گچ و خاک پر

می‌نمایند. باید توجه نمود که آجر طاق ضربی نباید کاملاً زنجاب شده باشد(قبل از مصرف مدتی در آب قرار گرفته باشد) فقط باید آجر آب ندیده را بلافاصله قبل از مصرف در سطل آب فرو کرده و بعد در محل مناس نصب نمود. برای اطمینان از مقاومت طاق بعد از اتمام کار روی آن را به وسیله دوغابی از گچ می‌پوشانند تا کلیه منافذ طاق را که احتمالاً خالی مانده است پر نموده و جسم توپر و یکپارچه‌ای ایجاد نماید.

بهتر است در فصل بارندگی از اجرا این قسمت خودداری شود زیرا در غیراین‌صورت چنانچه بعد از اجرا طاق ضربی و قبل از اجرا پوششهای دیگر روی آن اگر باران ببارد آب باران به واسطه عدم وجود منافذ لازم روی سقف باقی مانده و موجب فساد گچ گشته و ایجاد خسارت می‌نماید(گچ در مقابل رطوبت مقاوم نیست). خیز طاق ضربی باید در حدود 2 سانتیمتر باشد. اگر کمتر از 2 سانتیمتر باشد بواسطه تخت بودن طاق ممکن است در اثر نیروهایی که از بالا به آن وارد می‌شود فرو ریزد و اگر بیشتر از 2 سانتیمتر باشد به علت آنکه مجبور هستیم از زیر سطح صافی داشته باشیم، ناچاراً باید خیز آن را از زیر با گچ و خاک پر نموده در این صورت طاق ما سنگین‌تر خواهد شد.
دیوار
با توجه به اینکه ابعاد آجر 5/15×11×22 می‌باشد در ساختمان دیوارهای آجری را به عرض 22 سانتیمتر(یک آجر) و یا 35 سانتیمتر(5/1 آجر) و یا 45 سانتیمتر(2 آجر) و یا 55 سانتیمتر(5/2 آجر) می‌چینند.

در ساختمانهای دیوار به دو منظور ساخته می‌شود.
الف ـ برای جداسازی قسمتهای مختلف ساختمان
به این نوع دیوارها پارتیشن یا جداکننده و یا تیغه می‌گویند. تیغه دیواری است به پهنای 5 یا 10 و یا 20 سانتیمتر. تیغه‌های بلند و طویل را نمی‌توان به پهنای 5 یا 10 سانتیمتر ساخت زیرا تیغه‌های 5 یا 10 سانتیمتری با ابعاد زیاد ایستا نخواهد بود. چنانچه بخواهیم تیغه‌های 5 سانتیمتری را با طول و یا ارتفاع زیاد بسازیم باید بین دیوار به فاصله‌های 5/1 تا 2 متر نبشی‌کشی نمائیم. در غیراین‌صورت این دیوارها با کوچکترین تکانهای جانبی فرو خواهد ریخت و در مقابل زلزله کوچکترین مقاومتی از خود نشان نمی‌دهد. ملات تیغه‌های 5 سانتیمتری معمولاً گچ و خاک است. در بعضی از ساختمانها تیغه‌ها را با بلوکهای گچی پیش‌ساخته به ضخامت 10 سانتیمتر نیز می‌سازند. این نوع پارتیشنها بیشتر در ساختمانهای فلزی و بتونی به کار می‌رود.

ب ـ دیوارهای حمال
این نوع دیوارها که دیوارهای اصلی ساختمانهای آجری می‌باشند برای انتقال بار ساختمان به زمین ساخته می‌شوند و فقط در ساختمانهای تمام آجری مورد استعمال دارند. حداقل ضخامت این نوع دیوارها 35 سانتیمتر است(5/1 آجر). این دیوارها علاوه بر حمال بودن عهده‌دار جداسازی بین قسمتهایی مختلف ساختمان نیز می‌باشند.
دودکشها
دودکشها لوله‌هادئی هستند که دود یا هوای آلوده داخل دستگاههای تولید حرارت مانند دیگ‌های شوفاژ و یا بخاری‌های نفتی و گازی و همچنین هوای داخل فضای آشپزخانه و یا توالت را به خارج هدایت مینمایند.
دودکشها را معمولا در دیوارهای عریض‌تر میسازند و یا برای ساختن دودکشها از لوله‌های مخصوصی استفاده می‌نمایند. استفاده از لوله‌های سیمانی معمولی که دارای جداره کلفتی میباشد پیشنهاد نمی‌گردد زیرا کار گذاشتن این لوله در دیوار با توجه به قطر خارجی آن که در حدود 25 الی 30 سانتیمتر است در دیوار ایجاد بریدگی نموده و از قدرت آن میکاهد ولی چنانچه از لوله‌های ایرانیت استفاده گردد دودکشها بهتر کار خواهند نمود. بهتر است لوله ایرانیت در ضمن دیوار چینی در محل مخصوص کار گذاشته شود.

بلندی لوله‌های دودکش باید با توجه به بلندی ساختمانهای اطراف ساخته شود در هر حال دودکش باید در حدود 50 سانتیمتر از دیوارهای اطراف بلندتر باشد.
برای هر دستگاه حرارتی(بخاری) باید یک دودکش جداگانه ساخته شود و بدین ترتیب نباید هیچوقت از یک دودکش برای دو دستگاه بخاری استفاده نمود زیرا اگر فرض بر این باشد که دود در اثر گرم نمودن هوای مجاور خود و پائین آوردن وزن مخصوص آن(سبک شدن هوای مجاور) به بالا صعود می‌نماید حال اگر چند متر بالاتر نیز هوا در اثر گرما همین وزن مخصوص را داشته باشد نتیجتاً در دودکش اغتشاش ایجاد شده و دود بخارج نمیرود.

بهتر است در قسمت انتهائی دودکش وسیله‌ای نصب شود که از ورود مستقیم بادهای شدید به داخل بخاری جلوگیری شود این بادگیرها انواع مختلف دارد و یکی از آنها لوله‌هائی از آهن ورق گالوانیزه می‌باشد که بصورت شکل زیر می‌سازند.
چنانچه در ساختن دودکش از لوله استفاده نشود باید دقت نمود که داخل دودکش بوسیله اندود گچ و خاک مسطح گردد زیرا در غیراینصورت ناهمواریهائی که سطح آجرگری دارد مانع صعود دود میگردد.
اندودگچ و خاک داخل دودکش باید همزمان با دودکش‌سازی انجام شود زیرا بعد از اتمام کار دسترسی به تمام قسمتهای آن ممکن نیست. چنانچه دودکش در وسط بام قرار گیرد باید برای ایزولاسیون اطراف آن همان دیتیلی را که در مورد جان پناه توضیح داده شد اجراء گردد. دودکش‌هائی که برای دستگاههائی با حرارت زیاد ساخته میشوند باید در داخل وسیله مواد نسوز(آجرنسوز ـ خاک نسوز) اندود شود.

ناودان
همانطوریکه میدانیم کلیه آب بام بوسیله شیبهای احداثی به محل ناودان راهنمائی شده از آنجا به چاه و یا خارج میریزد بدین لحاظ اطراف ناودان بیشتر از کلیه نواحی دیگر بام محل عبور آب بوده و خطر نفوذ آب از آنجا بیشتر است. بهمین دلیل برای اجرای آن قسمت از بام دیتیل مخصوصی را اجراء می‌نمایند.
بهترین محل ناودان
بهترین محل برای ناودان درست در وسط بام میباشد. (محل برخورد اقطار) زیرا فاصله آن نقطه از تمام نقاط دیگر تقریباً بیک اندازه بوده و در نتیجه با توجه به 2 درصد شیب مورد نیاز بار کلی سقف در همه جا بطور یکسان پخش میشود ولی اگر ناودان درست در وسط ساختمان نباشد در نتیجه بیک نقطه از بام دورتر بوده و بهمان نسبت بار آن نقطه بیشتر خواهد بود.

ولی انتخاب محل ناودان درست در وسط بام بعلت وجود اطاقها و سالنها و اینکه نمیتوان از وسط اطاقها لوله فاضل آب گذرانیده تقریباً هیچ وقت مقدور نیست.
با توضیحات فوق روشن است که باید برای محل ناودان جائی را انتخاب نمود که نزدیک‌ترین فاصله ممکن را به تمام نقاط بام داشته باشد. تا بدینوسیله بار بام حداقل شود ضمناً عبور لوله ناودان در طبقات مزاحمتی برای اطاقها و سالنها و کمدها ایجاد ننماید.

دروپنجره
دروپنجره از قسمتهای مهم و اساسی ساختمان می‌باشد زیرا بوسیله این قسمت از ساختمان است که ارتباط ساکنین یک واحد مسکونی یا خارج فراهم شده و نور و هوای واحد مسکونی تامین میگردد.
در موقع انتخاب مصالح و یا فرم پنجره باید دقت کافی بعمل آید تا علاوه بر زیبائی نور و هوای کافی به واحد مسکونی برساند.

دروپنجره را عموماً با چوب و یا پروفیلهای فلزی و یا پروفیلهای آلومینیم میسازند.
برای ساختن درهای ورودی اطاقها از چوبهای مصنوعی مانند فیبر ـ نئوپان ـ تخته سه لاهای بی‌روکش و با روکش استفاده می‌نمایند. چهار چوب اصلی درهای ورودی را گاهی اوقات از پروفیلهای فلزی میسازند برای ساختن درهای چوبی و چهارچوب آن باید قسمتهای زیر ساخته شود.
چاه
چاه بدو منظور حفر میگردد یکی چاه آشپزخانه و دوم چاه فاضل آب است. در شهرهائی که فاقد اگو می‌باشد برای دفع فاضل آب از چاه استفاده می‌نمایند.
چاه‌کنی به قسمتهای مختلف زیر تقسیم میگردد.
1ـ میله
2ـ انبار
3ـ طوقه
4ـ گلدان روی دهانه چاه
5 ـ دال بتونی روی گلدان
1ـ میله
میله چاه استوانه‌ای است به قطر تقریبی 90 سانتیمتر طول این میله بر حسب زمینی که در آن چاه حفر میگردد متفاوت است. حفر میله باید تا رسیدن به رگه‌های آب‌کش خاک ادامه پیدا کند زیرا اگر حفر میله چاه مثلا در رگه‌ای از خاک رس متوقف گردد بعلت غیرقابل نفوذ بودن آن رگه چاه بسرعت پر شده و غیرقابل استفاده میگردد. رگه‌های ماسه که در آن قلوه‌سنگهای درشت داشته و فاقد مواد چسبنده باشد بهترین رگه آبکش میباشد. در هر حال عمق میله چاه نباید از 12 متر

کمتر باشد. البته بدون محاسبه ارتفاع انبار و در ساختمانهای بلند و سنگین محل حفر چاه و عمق میله و امتداد کانالهای انبار باید حتماً با نظر مهندس محاسب انجام شود زیرا چنانچه عمق میله باندازه کافی نباشد ممکن است در موقع عبور کانالهای انبار از زیر پی‌های نقطه‌ای در اثر قطع گردیدن تنشهای پخش شده از پی که در اثر وزن ساختمان بوجود می‌آید پی‌

ها نشستهای عمده و غیرقابل پیش‌بینی نموده و موجب تخریب ساختمان گردد.
باید دقت شود که میله چاه کاملاً عمودی حفر گردد چنانچه در موقع حفر به قطعات بزرگ سنگی برخورد نمودیم بهتر است که یا محل چاه را تغییر دارد و یا با وسائلی مانند دینامیت و غیره سنگ را سوراخ نموده و به حفاری ادامه دهیم. در هر حال نباید میله چاه را از خط مستقیم منحرف نموده در موقع میله‌کنی اگر خاک محل ریزشی باشد باید از کول و یا امکانات دیگر استفاده نمود و در این مورد قبلا توضیح شده است.

2ـ انبار چاه
بعد از اتمام حفاری میله در پائین چاه توانلهائی از هر طرف حفر می‌نمایند حفر این تونلها بواسطه ایجاد سطح تماس بیشتر آب با قسمتهای آبکش چاه میباشد. حجم این تونلها بر حسب محل مصرف و نوع مصرف متفاوت می‌باشد. بدیهی است که انبار مورد لزوم یک بیمارستان و یا ساختمانی که چندین آپارتمان دارد با انبار چاهی که مخصوص یک ویلا می‌باشد متفاوت است و همچنین حجم انبار بر حسب میزان مکندگی خاک چاه نیز متفاوت می‌باشد.

3ـ طوقه چاه
قسمت آجرچینی دهانه چاه را طوقه چاه میگویند این قسمت که تقریباً به صورت مخروط چیده میشود برای جمع کردن دهانه چاه میباشد طریقه عمل چنین است که در حدود یک الی 2 متر پائین‌تر از سطح زمین در میله چاه پله‌ای ایجاد می‌نمایند که بآن جای طوقه یا پای طوقه میگویند.
آنگاه آجر چینی را از این محل شروع کرده و تا دهانه چاه ادامه میدهند بدین طریق که هر رگ را قدری جلوتر از رگ قبلی قرار میدهند تا مخروط موردنظر ساخته شده و دهانه چاه جمع گردد و

تقریباً بیک سوراخ کوچک ختم شود. ملات طوقه‌چینی باید ملاتی باشد که در مقال آب مقاومت نماید مانند ملاتهای ماسه‌آهک.
طوقه‌چینی باید با دقت انجام شود زیرا در غیراینصورت موجب خطرات جانبی خواهد شد در تهران تاکنون بارها در اثر فروکش نمودن طوقه چاه چندین نفر جان خود را از دست داده‌اند.

4ـ گلدان روی چاه
برای اینکه آب راهنمائی شده بچاه مستقیماً و بطور عمودی به چاه وارد شود و از پاشیدن آن به بدنه چاه مخصوصاً پای طوقه جلوگیری گردد روی دهانه چاه گلدان نسبتاً بزرگی که ته آنرا برداشته‌اند قرار میدهند.
اگر فاضل آب چاه به پای طوقه بریزد بعد از مدتی خاک آنرا شسته و زیر طوقه را خالی نموده در نتیجه طوقه نشست کرده چاه دهان باز میکند. هشتاد درصد علت نشست طوقه فقط به دلیل عدم نصب گلدان روی طوقه میباشد. آب تمام لوله‌های چدنی باید بداخل گلدان راهنمائی شده و از آنجا به چاه بریزد.

5 ـ دال بتونی روی گلدان
برای جلوگیری از خطرات جانی در موقع نشست طوقه چاه بهتر است پس از نصب گلدان و اتمام کارهای لوله‌کشی فاضل آب دال بتونی به ابعاد تقریبی 5/1×5/1 متر و ضخامت تقریبی 10 سانتیمتر روی چاه قرار دهند اگر این قطعه بتونی با میله‌گردهائی به ضخامت 10 یا 8 میلی‌متر و در حدود 7 الی 8 عدد در متر مسلح شود بهتر است.
محل حفر چاه

محل حفر چاه باید جائی باشد که رفت و آمد کمتر در آنجا صورت گیرد مانند زیر پله‌ها، حیاط خلوتها و غیره ضمناً چاه باید به لوله‌های فاضل آب عمودی نزدیک باشد تا حتی‌المقدور از لوله‌کشی فاضل بطور افقی خودداری گردد زیرا خطر مسدود شدن لوله‌های افقی بیشتر می‌باشد. چنانچه مجبور باشیم چاه را در محلهای پررفت و آمد مانند راهروها یا کف آشپزخانه و یا هال حفره نمائیم باید بعد از طوقه‌چینی روی آنرا بوسیله یک دال بتنی بپوشانیم اجرای این دال بتنی که هزینه چندانی هم ندارد در صورت ریزش کردن طوقه چاه مانع سقوط افراد بداخل آن میگردد.
چنانچه در محلی آب آشامیدنی ساکنین ساختمان از چاه آب تامین گردد

چاه فاضل آب و چاه آب باید بقدر کافی از همدیگر دور باشند(در حدود 30 متر) زیرا در غیراین صورت چاه آب بوسیله باکتری‌‌های موجود در فاضل آب آلوده خواهد شد.
گچ و خاک
خاک رس را الک کرده و با گچ مخلوط مینمایند. نسبت این مخلوط در اصطلاح بنائی به قدرت گچ و یا زودگیری آن بستگی دارد. هر قدر گچ زودگیرتر باشد به خاک بیشتری نیاز دارد و معمولا نسبت تقریبی این مخلوط پنجاه درصد میباشد.

پس از مخلوط نمودن گچ و خاک، در ظرفهای کوچکی که به آن استانبولی میگویند قدری آب ریخته و آنگاه این مخلوط را روی آب میپاشند تا بدینوسیله کلیه دانه‌های گچ در تماس با آب باشد.. آنگاه آنرا مخلوط کرده تا بصورت خمیری یکنواخت درآید و بعد فاصله بین شمشه‌گیری را که قبلا توضیح داده شد بوسیله آن پر مینمایند. علت مصرف خاک در گچ خاک اینست که هم ملات ارزانتر تمام میشود و هم ملات دیرگیرتری بدست میدهد و پلاستیک‌تر از ملات گچ میباشد.
سفیدکاری
بعد از اتمام کاه‌گل و یا گچ و خاک و خشک شدن آن اقدام به سفیدکاری میکنند به علت زودگیر بودن ملات گچ آنرا مانند گچ و خاک به مقدار کم در استانبولی میسازند. در موقع ساختن ملات گچ باید پودر گچ را توی آبی که در استانبولی میریزند بپاشند تا تمام ذرات گچ در مجاورت آب قرار گرفته و تر بشود. آنگاه آنرا با ماله روی کاه‌گل و یا گچ و خاک میمالند بطوریکه سطح کاملاً صاف و یکنواختی ایجاد شود.
کُشته‌کشی

بعلت زودگیر بودن گچ نمیتوان سطح آنرا کاملاً پرداختی و صاف نمود. بدین علت بعد از سفیدکاری و قبل از آنکه ملات گچ خشک شود روی آنرا یک ورقه کشته به ضخامت چند دهم میلیمتر میکشند و با ماله خوب پرداخت میکنند تا سطحی کاملاً صاف و آماده نقاشی بدست آید.

کشته ملات گچی است که دیگر سخت نمیشود(خشک شدن با سخت شدن اشتباه نشود) و آنرا بدین طریق تهیه مینمایند که ابتدا پودر گچ را از الک بسیار ریزی گذرانیده و آنگاه آن را مانند تهیه ملات گچ معمولی توی آب میباشند و بوسیله هم زدن ملات با دست مانع سخت شدن آن میشوند و عمل هم زدن را تا 10 الی 15 دقیقه ادامه داده تا گچ حداکثر ازدیاد حجم خود را بدست آورد.

 

دانلود این فایل